Yvette Watson is mede-oprichter van PHI Factory en helpt organisaties te versnellen naar een circulaire economie. Ze geeft met gedrevenheid en passie impuls aan de bewustwording dat de werkomgeving als geen ander invloed heeft op de duurzaamheidprestatie van organisaties. Yvette ondersteunt organisaties bij het realiseren van hun energieneutrale en circulaire ambities voor hun gebouw en bedrijfsvoering en ontwikkelt innovatieve concepten voor diverse marktpartijen. Regelmatig geeft zij inspiratiesessies om organisaties bekend te maken met de kansen van circulaire economie. Daarnaast neemt zij actief deel in programma’s die verduurzaming versnellen zoals de Green Deal Circulaire Gebouwen, de FMN Expertgroep Circulaire en Inclusieve economie en het Deltaplan Duurzame Renovatie van de DGBC. Tevens is zij een van de initiatiefnemers van www.toekomststoel.nl

Voor het Deltaplan Duurzame Renovatie heeft zij de werkgroep Kantoren samengebracht met de eindgebruikersgroep. De focus van deze gecombineerde werkgroep is om de ambities voor een ParisProof gebouwde omgeving praktisch te maken. De werkgroep werkt hard aan het zichtbaar maken van de rol en het handelingsperspectief van gebouweigenaren en eindgebruikers en het uitwerken van concrete handvaten om te komen tot een krachtige portefeuille routekaart. Tevens heeft de werkgroep als doel het draagvlak voor het Deltaplan Duurzame Renovatie te verbreden en versterken, door organisaties te verenigen vanuit de Paris Proof-doelstelling en de route daar naartoe. In gesprek met DGBC deelt Watson haar visie op dat vraagstuk als voorzitter van de werkgroep Kantoren.

Wat zijn je ambities als voorzitter van de werkgroep kantoren? 

"Mijn achtergrond ligt in het facilitaire werkveld; de exploitatie en het gebruik van gebouwen. Voor het Deltaplan heb ik me daarom in eerste instantie gericht op de rol en invloed van huurders op de Paris Proof-opgave. Maar de kracht zit hem in de verbinding. Dus toen de DGBC mij vroeg of ik voorzitter wilde worden van de werkgroep Kantoren en deze samen wilde voegen met de werkgroep Eindgebruikers, leek me dit een heel goed idee. 

Mijn belangrijkste doel is om tot concrete resultaten te komen. Handvatten creeren om de realisatiekracht, van de mensen die het moeten gaan doen, te vergroten. Ik vind het belangrijk om een krachtige ambitie neer te zetten waar organisaties zich aan willen committeren, de opgave waar we voor staan te versimpelen en de krachten van alle betrokkenen te bundelen. 

En natuurlijk voeg ik graag mijn expertise toe aan de opgave, de transitie naar een circulaire economie. De doelstellingen van het Klimaatakkoord richten zich voornamelijk op de energietransitie, maar dit moeten we echt samenbrengen met de milieulast en de uitputting van de grondstoffen die we nodig hebben om de klimaatdoelstellingen te halen."

Zijn de Parijse klimaatdoelstellingen haalbaar voor deze sector?

"Het kan als je het maar wilt. Technologisch is het mogelijk. Wellicht dat monumenten nog wat uitdaging geven. Maar als we zelfs de grachtenpanden in Amsterdam energieneutraal kunnen maken, dan is alles toch mogelijk? Economisch heeft het natuurlijk nog wel wat voeten in aarde, maar kunnen we het ons veroorloven om niets te doen? De investering doet pijn, omdat we gebouwen beschouwen als financieel product en niet als waardevolle maatschappelijke functies. Hoe zou de wereld er uitzien als we niet kijken naar de terugverdientijd, maar naar de toegevoegde waarde die een renovatie kan creëren? Is dit ook niet hoe we een babykamer ontwerpen, als er een kindje op komst is? Dan speelt terugverdientijd geen rol, maar willen we een veilige, gezonde en stimulerende leefomgeving voor onze volgende generatie. Het zou fantastisch zijn als we deze gedachtegang volgen in de opgave die voor ons ligt​​​​​​​."

Wat moet er volgens jou gebeuren om te versnellen? Of anders gezegd: blijven er nu kansen liggen?

"We moeten durven innoveren en experimenteren. Technisch is (bijna) alles mogelijk, maar we durven nieuwe oplossingen nog maar moeilijk in te tekenen in onze plannen. We kunnen bijvoorbeeld 40% van de oorspronkelijke energievraag van een gebouw besparen als we ons klimaatsysteem ontwerpen op basis van natuurlijke krachten. Maar welke risico’s lopen we, als we een dergelijke innovatie omarmen? 

Daarnaast denk ik dat het ongelofelijk belangrijk is om meer transparantie te creëren als het gaat om het werkelijke energieverbruik van gebouwen. Dit de meest simpele en begrijpbare manier om te sturen op verbetering. Maar om een of andere onbegrijpelijke reden is niemand open over deze data, terwijl dit onze leercurve echt zou vergroten.

En last but not least geloof ik er heilig in dat we sociale innovatie nodig hebben om de transitie te versnellen. Echte successen worden geboekt wanneer mensen weten dat ze verschil kunnen maken, intrinsiek gemotiveerd zijn om het voor elkaar te krijgen en elkaar daarbij vinden in een samenwerking."