De MPG kijkt naar de hele levensduur van een bouwwerk. Dat is een integrale benadering die op zich hout snijdt – maar alleen als we niet op een ‘zinkend schip’ zouden zitten. De opgave is echter te urgent. CO2 moet NU omlaag! Daarbij is er een dwingende randvoorwaarde: linksom of rechtsom moeten we binnen het CO2-budget van 1,5 graden blijven. Vanuit dit idee hebben we het Paris Proof Rekenprotocol voor materiaalgebonden emissies ontwikkeld, waarmee we precies rekenen aan die CO2-uitstoot NU, als een noodzakelijk fundament onder de MPG. Zonder de CO2-NU berekening bouwen we door, dus varen we door met ons zinkende schip, zonder het lek te dichten.
MPG aanscherpen
We moeten naar een forse en snelle verlaging van CO2-uitstoot van de hele gebouwde omgeving. Dat zijn onze dorpen en steden, waarmee we 40% van alle uitstoot veroorzaken. Daarbij kijken we scherp naar de CO2 die vrijkomt bij het gebruik van een gebouw (29% van alle uitstoot) én naar CO2 die vrijkomt bij de productie van bouwmaterialen (11% van alle uitstoot). Er staat al veel goeds in de MPG-regelgeving. Maar we weten inmiddels dat klimaatverandering nog sneller en nog heftiger gaat dan we al dachten. Het is dus logisch om de MPG verder aan te scherpen, met speciale aandacht voor broeikasgassen die we nu uitstoten. Daarop moet dan ook de meeste aandacht gericht zijn. Alleen zo kunnen we – vóór 2050 – veel ‘klimaatkilometers’ maken.
Ambitie van Parijs
De MPG neemt integraal allerlei milieu-indicatoren mee. Nogmaals, dat is goed, zeker in samenspel met het sturen op de gehele levensduur van een gebouw. Maar we hebben NU tempo nodig op CO2; we lopen al zo ver achter. We kiezen daarom een heldere, grote ambitie, die direct aansluit bij het Klimaatakkoord van Parijs: 95% minder CO2-uitstoot in 2050. Daaruit komt logischerwijs ook voort dat we niet voorbij 2050 kijken. Het gaat om besparing in de komende decennia, niet om een theoretische besparing over pakweg 75 jaar. We gaan ervan uit dat na 2050 alle bouwproducten en bouwmaterialen CO2-neutraal zijn, vanuit de wet. Dus ook de vervangingen.
Zaten we maar niet op dat zinkende schip, dan was er nog iets te kiezen. Helaas is de harde werkelijkheid dat we veel te laat begonnen zijn. Om in de boten-beeldspraak te blijven: het is pompen of verzuipen.
