Hoe komen marktpartijen uit de vastgoedwereld in beweging voor klimaatadaptatie? DGBC faciliteerde donderdag 19 april een van de watertafels bij Water Sensitive Rotterdam (WSR) in het Museum Rotterdam. Het initiatief is in het leven geroepen door de Gemeente Rotterdam en nodigt partijen uit om zich in te zetten voor een klimaatadaptieve stad.

Wie doet wat? 

Aan de verschillende tafels schuiven pakweg 140 afgevaardigden van gemeenten, waterschappen en ontwerpers aan, om mee te denken over de aanpassing van de stad aan de klimaatverandering. Jan Kadijk van DGBC agendeert aan zijn tafel een complex vraagstuk: “Wie is er aan zet in de klimaatadaptatie?”, daagde hij zijn tafelgenoten uit. “De stad is voor het grootste deel in private en particuliere handen. Hoe gaan gemeente, waterschappen of woningcorporatie daarmee om? Welke rol is er voor marktpartijen in deze opgave?"

Aan tafel herkent men dat de markt niet makkelijk in beweging is te krijgen voor dit thema. Terwijl er heel reële risico's zijn en ook concrete opbrengsten zijn te benoemen. Misschien houdt jouw gebouw droge voeten, maar wat als je onbereikbaar bent voor je klanten omdat het hele gebied wateroverlast heeft? De risico's houden niet op aan je perceelgrens. De meerwaarde evenmin. Een klimaatadaptieve omgeving is groen en waterveilig. Woningkopers vinden dat aantrekkelijk en waarderen dat. Meer en meer ontwikkelaars weten daar inmiddels ook concrete meerwaarde uit te halen. Bij nieuwbouw gaat het mede daarom al de goede kant op.

Verbinden 

Ook lukt het soms om partijen met dit thema te verbinden die normaliter niet direct zaken doen met elkaar. Iemand noemt het voorbeeld van een zorgverzekeraar die bij een woonzorgcomplex heeft gefinancierd in groen: een drempelvrij, beschaduwd 'rollatorrondje' werd in de tuin aangelegd. Op warme dagen kunnen bewoners nu naar buiten om verkoeling te zoeken en het drempelvrije pad voorkomt dat ze ten val komen. Een win-winsituatie voor de bewoners en de verzekeraar. Het lijkt logisch, maar dit soort combinaties komen in de praktijk maar moeilijk tot stand. Het verbinden van opgaven wordt gezien als een belangrijke sleutel tot succes: rioolvervanging, energietransitie, herontwikkeling. Als je kunt meekoppelen met een andere investering dan lukt het vaak wel om iets voor elkaar te krijgen.

Werk aan de winkel

Maar als ruimtelijke dynamiek ontbreekt in een stuk stad dan is het ingewikkeld om met klimaatadaptatie aan de slag te gaan. Dan wordt er vaak afgewacht of naar elkaar gewezen. "We reageren rond klimaatadaptatie conform het Angelsaksisch model", zo wordt aan tafel opgemerkt: “De verantwoordelijkheid voor mogelijke schade zo snel mogelijk bij een andere partij neerleggen, de kosten waar mogelijk doorschuiven en als het even kan wel meeprofiteren van andermans investeringen. Terwijl deze opgave eigenlijk schreeuwt om een oplossing conform het Rijnlands model. Klimaatadaptatie is bij uitstek een gedeelde opgave, waarbij je tot oplossingen komt door met meerdere partijen samen te werken." 

"Het gesprek tussen overheden en marktpartijen over klimaatadaptatie moet nog op gang komen", stelt Kadijk naar aanleiding van de tafel bij WSR. "Er is nog veel werk aan de winkel!"

Kijk hier voor meer informatie over WSR.